ΑΓΙΟΣ ΝΕΣΤΟΡΑΣ: Ο ΤΟΛΜΗΡΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ
π. Βασίλειος Ι. Καλλιακμάνης
α) Η μαθητεία σε ικανό διδάσκαλο και έμπειρο πνευματικό πατέρα θεωρείται απαραίτητη για όποιον θέλει να μυηθεί στη χριστιανική ζωή. Αυτή δεν μεταδίδεται απλώς με λόγους και βιβλία. Μεταγγίζεται δια του παραδείγματος. Στο Συναξάρι του Αγίου Δημητρίου αναφέρεται, ότι ο άγιος καταγόταν «από την πόλιν Θεσσαλονίκην, ευσεβής ων άνωθεν από τους γονείς του, και διδάσκαλος της εις τον Xριστόν πίστεως». Παράλληλα ήταν στρατηγός των Ρωμαϊκών στρατευμάτων της Θεσσαλίας και ανθύπατος Ελλάδος. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να καλλιεργεί την χριστιανική ευσέβεια και να μυσταγωγεί πολλούς μαθητές στην ευαγγελική αλήθεια.
β) Εκείνος που εμπνέεται από το αναστάσιμο κήρυγμα του Ευαγγελίου δεν το κρατά μόνο για τον εαυτό του· επιθυμεί να το μεταδώσει και στους άλλους. Εκείνος που υφίσταται την «πνευματική αλλοίωση», την «ευπρεπεστάτην», όπως διδάσκουν τα λειτουργικά κείμενα, θέλει να μυηθούν και άλλοι στη ζωή του Πνεύματος. Μεταξύ των μαθητών του αγίου Δημητρίου διακρίθηκε ο άγιος Νέστορας, που η Εκκλησία τιμά στις 27 Οκτωβρίου.
γ) Η γνωστοποίηση ότι ο Δημήτριος όχι μόνο ήταν χριστιανός, αλλά δίδασκε την πίστη σε κύκλο μαθητών, είχε ως αποτέλεσμα την καθαίρεσή του από το στρατιωτικό αξίωμα και τη φυλάκισή του. Ο Καίσαρας Γαλέριος ήταν ιδιαίτερα αυστηρός με τον νεαρό αξιωματικό. Επιπλέον θέλοντας να εορτάσει τη νίκη του κατά των Σκυθών, οργάνωσε μονομαχίες στο στάδιο της Θεσσαλονίκης, όπου ένας γιγαντόσωμος πυγμάχος, ο Λυαίος, καυχιόταν αλαζονικά και προκαλούσε τους φοβισμένους χριστιανούς.
δ) Σε εποχή που η χριστιανική πίστη βρισκόταν σε διωγμό και οι χριστιανοί οδηγούνταν στις αρένες ως βορρά άγριων θηρίων, στις φυλακές και στο μαρτυρικό θάνατο, ποιος θα τολμούσε να αντισταθεί ; Κι όμως, ο τολμηρός μαθητής του Δημητρίου, ο Νέστορας, οπλισμένος με θάρρος και ανδρεία εισέρχεται εκουσίως στο στίβο, για να δώσει τον καλό αγώνα. Δεν υπολογίζει την υπεροχή του αντιπάλου, δεν κάμπτεται στις εχθρικές ιαχές του πλήθους.
ε) Προφανώς έρχεται στο νου του αυτό που είχε διδαχθεί από το διδάσκαλό του: Ότι μπορεί οι χριστιανοί να είναι φαινομενικά αδύναμοι και να διώκονται, αλλά η δύναμή τους είναι εσωτερική, πνευματική και «εν ασθενεία τελειούται» (βλ. Β΄ Κορ. 12,9). Ενθυμείται την άνιση μάχη που έδωσε ο Δαβίδ απέναντι στο Γολιάθ και βγήκε νικητής. Εμπνέεται από την παρρησία και την στερεότητα της πίστεως του διδασκάλου του, ο οποίος θυσίασε επίγεια δόξα, αξιώματα και πλούτη για την αλήθεια του Χριστού.
στ) Ο Νέστορας προσφεύγει στο φυλακισμένο Δημήτριο και σύμφωνα με το Συναξαριστή του λέει: «Δούλε του Θεού, θέλω να πολεμήσω με τον Λυαίον. Όθεν παρακάλεσαι τον Kύριον διά λόγου μου. O δε Άγιος εσφράγισε το μέτωπον αυτού και είπε. Kαι τον Λυαίον θέλεις νικήσεις, και διά τον Xριστόν θέλεις μαρτυρήσεις. Όθεν από τον λόγον τούτον του Aγίου, λαβών θάρρος ο Nέστωρ και δύναμιν εις την ψυχήν του, ευθύς επήδησεν εις το στάδιον. Kαι πολεμήσας με τον Λυαίον, εθανάτωσεν αυτόν. Kαι ούτω κατέβαλε και την υπερηφάνειαν εκείνου, και το καύχημα του βασιλέ
ως».
ζ) «O βασιλεύς λοιπόν εντροπιασθείς, ελυπήθη ομού και εθυμώθη. Kαι επειδή έμαθεν, ότι ο Άγιος Δημήτριος επαρακίνησεν εις τούτο τον Nέστορα, έστειλε στρατιώτας, και επρόσταξεν αυτούς να κατατρυπήσουν με λόγχας τον Άγιον μέσα εις την φυλακήν. Διατί έγινεν αίτιος της σφαγής του Λυαίου. Γενομένου δε τούτου, ευθύς ο μέγας Δημήτριος παρέδωκε την αγίαν του ψυχήν εις χείρας Θεού. Πολλά δε θαύματα και ιατρείας παραδόξους εποίει μετά θάνατον. Έπειτα με προσταγήν του βασιλέως απεκεφαλίσθη και ο Άγιος Nέστωρ». Ετσι, διδάσκαλος και μαθητής, ως καλοί αθλητές του Χριστού και γενναίοι μάρτυρες δέχθηκαν τον «αμαράντινον της δόξης στέφανον» (Α΄Πέτρ. 5,4).
