Διακονώντας το Θαύμα
(Σκέψεις από έναν διακονητή)
Στέκεσαι εκεί, δίπλα σ’ αυτό το μικρό κομματάκι ύφασμα που ακούμπησε το σώμα που φιλοξένησε τον θεό και περιμένεις το θαύμα:
κάτι να γίνει να ξεπαγώσει η καρδια σου η παγωμένη
κάτι να γίνει και να σταματήσουν οι θύελλες των λογισμών
κάτι να γίνει και να πατηθεί ένα pause στο άγχος και το άχθος της καθημερινότητας, στις έγνοιες και τις αγωνίες.
Περιμένεις το θαύμα που θα ξαναζεστάνει τις σχέσεις σου με αυτούς που αγαπάς, που θα σε επαναφέρει στην αθωότητα.
Το θαύμα που θα απογειώσει την ενέργεια σου, θα σβήσει τα σημάδια της ηλικίας και της φθοράς.
Και τότε σταματάς λίγο.
Κοιτάς τα αναψοκοκκινισμένα πρόσωπα δίπλα σου και πίσω σου που περιμένουν κάμποση ώρα στην ουρά.
Μπορείς να δεις, πέρα απ’ τον κόπο της αναμονής, τον πόνο, την αγωνία, την λαχτάρα για το θαύμα!
Είναι εκείνοι που πολεμούν με την ανεργία και την ανέχεια.
Είναι εκείνοι που παλεύουν τον καρκίνο, τα νοσήματα της καρδιάς, που κονταροχτυπιούνται με την κατάθλιψη.
Οι μανάδες με τα άρρωστα παιδιά, οι νέοι με τις πατερίτσες ή αυτοί οι καθηλωμένοι στα καροτσάκια.
Κι είναι κι εκείνοι οι άλλοι με τους αλάλητους στεναγμούς, με τα ντέρτια που κρύβονται βαθιά κάτω από πρόσωπα που έχουν μάθει να μην φανερώνουν.
Όλοι είμαστε εκεί.
Οι “σχετικοί” και οι “άσχετοι”.
Εμείς που ξέρουμε πώς να κάνουμε το σταυρό μας, πως να σταθούμε, να προσκυνήσουμε.. κι οι άλλοι, με τον σταυρό στην καρδιά ή στο μέτωπο, αυτοί που δεν ξέρουν να κάνουν εδαφιαίες μετάνοιες , μα που σκύβουν πάνω από το στολισμένο προσκυνητάρι με την ίδια λαχτάρα που σκύβει ο διψασμένος πάνω από την πηγή!
Είμαστε όλοι εκεί! Μπροστά στη Ζώνη της Παναγίας!
Οι ακάθαρτοι μπροστά στην μόνη καθαρή!
Οι σκοτισμένοι μπροστά στην πάμφωτη!
Οι ” λογικοί” μπρος στην Υπέρλογη!
Οι εμπαθείς μπροστά στην Πάναγνη!
Οι πενθούντες μπρος στην Παράκληση!
Είμαστε όλοι εκεί! Ν’ ακουμπήσουμε δευτερόλεπτα με τα έμμυσα χείλη μας το κομματάκι το ύφασμα που βεβαιώνει την μετάσταση της Θεοτόκου και ανανεώνει την ελπίδα μας στην Ανάσταση!
Είμαστε όλοι εκεί! Έτοιμοι να υπακούσουμε στην συμβουλή του Αγίου Παΐσίου “να πιαστούμε από το φουστάνι της Παναγίας, όπως τα παιδιά από το φουστάνι της μάνας”
Είμαστε όλοι εκεί! Πιασμένοι από την Τιμία Ζώνη Της, αφημένοι στην ελπίδα, με πίστη δυναμωμένη, με αγάπη ο ένας για τον άλλο……. και κάπως έτσι το θαύμα γίνεται!
Νίκος Τσιαδήμος
Εύοσμος 23-29 Οκτωβρίου 2018
[justified_image_grid flickr_user=136043835@N03 flickr_photoset=72157702923646074]
Αφήστε ένα σχόλιο