Πατριαρχικό Συλλείτουργο ιερουργούντων της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.Βαρθολομαίου και του Μακαριωτάτου Πατριάρχη Σερβίας κ. Ειρηναίου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018, Πατριαρχικό Συλλείτουργο έλαβε χώρα στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος Αμπελοκήπων ιερουργούντων της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Σερβίας κ.Ειρηναίου.

Στη μεγαλοπρεπή  Πατριαρχική Θεία Λειτουργία, η οποία ανακάλεσε το μεγαλείο βυζαντινών Πατριαρχικών Λειτουργιών, ιερούργησαν επίσης οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Αγκύρας κ. Ιερεμίας, Ικονίου κ.Θεόληπτος, Δράμας κ.Παύλος, ο επιχώριος  Μητροπολίτης κ.Βαρνάβας, ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου κ.Μεθόδιος, ενώ παραβρέθηκαν συμπροσευχόμενοι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης  Βρυούλων κ. Παντελεήμων, ο Σεβασμιώτατος  Μητροπολίτης  Μιλήτου κ.Απόστολος    και ο Επίσκοπος Θερμών κ.Δημήτριος.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, στο λόγο  Του, αφορμώμενος από το βιβλίο του Στρατή Μυριβήλη «Η ζωή εν τάφω », ιχνογράφησε, με παραστατικότητα και ακρίβεια ιστορικού, τις ολέθριες συνέπειες του   Πρώτου Παγκοσμίου  Πολέμου: τις   εκατόμβες των νεκρών, τις κατεστραμμένες πόλεις, τις ατιμώσεις, την υποτίμηση της αξίας της ανθρώπινης ζωής. Ο Πατριάρχης του Γένους υπογράμμισε ότι χρέος όλων είναι να δέονται και να μνημονεύουν τους κεκοιμημένους  μαχητές. Ο Πρώτος της Ορθοδοξίας, ο Μέγας Διάκονος της ειρήνης και της καταλλαγής κατέκλεισε την ομιλία του με το νικητήριο παιάνα της Ανάστασης  και την ευχή για αδιατάρακτη ειρήνη.

Ο Σεβασμιώτατος κ. Βαρνάβας (η ομιλία παρατίθεται παρακάτω) μίλησε για τη δύναμη της αγάπης και της μνημοσύνης. Είπε χαρακτηριστικά : «   Κόλαση εἶναι νά μήν ἀγαπᾶς καί νά μήν ἀγαπιέσαι. Παράδεισος εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀγάπη τῶν ἀνθρώπων, ἡ εἰρήνη τοῦ οὐρανοῦ καί ἡ εἰρήνη τοῦ κόσμου. Ἡ μετάνοια καί ἡ καταλλαγή. Νά καταργήσουμε τήν κόλαση μέ τήν ἀγάπη καί τήν εἰρήνη. Νά παρακαλέσουμε τόν ἄρχοντα τῆς εἰρήνης νά μνημονεύει ἀδιάκοπα αὐτούς πού κι ἐμεῖς μνημονεύουμε. Γιά νά συναντηθεῖ ἡ θύμησή μας μέ τή θύμηση τοῦ Θεοῦ, γιά νά καταργηθεῖ ὁ χρόνος καί ὁ θάνατος» .

Αξίζει να σημειωθεί ότι περισσότεροι από τρεις χιλιάδες πιστοί  κατέκλυσαν τον Ιερό Ναό, για να παρακολουθήσουν το Πατριαρχικό συλλείτουργο και  να ευλογηθούν από τον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Μεταξύ των επισήμων ήταν ο Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σωκράτης Φάμελλος, ως εκπρόσωπος της  Ελληνικής Κυβέρνησης, ο Περιφερειάρχης Κ. Μακεδονίας κ. Απόστολος  Τζιτζικώστας, η Αντιπεριφερειάρχης Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης κ. Βούλα Πατουλίδου, η Υφυπουργός Μακεδονίας – Θράκης κ. Κατερίνα Νοτοπουλου , η Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Μαρία Κόλλια Τσαρουχά, ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Μάρκος Μπόλαρης, Δήμαρχοι της Δυτικής Θεσσαλονίκης, Βουλευτές, εκπρόσωποι της Αστυνομίας και του Στρατού, Πρόξενοι  Βαλκανικών χωρών και πιστοί από όλη τη Θεσσαλονίκη.    

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και ο Πατριάρχης της Σερβίας μετέβησαν στα Συμμαχικά κοιμητήρια του Ζέιτινλκ και τέλεσαν τρισάγιο υπέρ των κεκοιμημένων στρατιωτών.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ Κ.ΒΑΡΝΑΒΑ

ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

Πρίν ἀπό δύο χιλιάδες χρόνια ἀπό ἕναν διπλανό δρόμο, τήν ὁδό Κωνσταντινουπόλεως Λαγκαδᾶ εἰσέρχεται στή μεγάλη τῶν Θεσσαλονικέων πόλη, τή γῆ τῶν μακάρων, ἕνας ἄγνωστος ὁδοιπόρος. Τό ὅραμα τῆς Δαμασκοῦ τόν μεταμορφώνει σέ κήρυκα τῆς ἀληθείας, ἀπόστολο καί μάρτυρα τοῦ εὐαγγελίου. Τά πόδια του ὀργώνουν τή μικρασιατική γῆ καί τά λόγια του κρύβουν τή δύναμη τοῦ σπόρου πού γεννᾶ τή ζωή. Τό ὄνομά του, Παῦλος. Ἡ παιδεία του ἑλληνική. Ὁμιλεῖ γιά τόν σταυρό καί τήν ἀνάσταση, καί τή νίκη τοῦ θανάτου.

        Τό ὅραμα τῆς Τροίας, «διαβάς εἰς Μακεδονίαν, βοήθησον ἡμῖν», τόν ὁδηγεῖ στήν πανάρχαια ἑλληνική γῆ τῆς Μακεδονίας καί στήν πόλη μας. Ὁ οὐρανοβάμων καί καταρράκτης τῆς πίστεως Παῦλος ἀλλάζει τήν ἱστορία τῆς Εὐρώπης. Ἕνας καινούργιος κόσμος ἀνατέλλει. Αὐτός τοῦ εὐαγγελίου. Ἀπαντᾶ στήν αἰώνια δίψα γιά τήν ἀλήθεια, τή δικαιοσύνη, τήν ἀγάπη, τήν ἐλευθερία καί τήν ἀλληλεγγύη. Οἱ ἄνθρωποι ἀκοῦν, πιστεύουν, βαπτίζονται καί μαρτυροῦν. Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ βασιλεία τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης γίνεται τό ὅραμά τους.

        Ὅμως, ὁ ἀγώνας γιά τήν εἰρήνη εἶναι τραχύς καί δύσκολος. Ἡ ἀλαζονεία καί ἡ ἔπαρση, ὁ ἐγωισμός καί ἡ πλεονεξία, πού γίνεται εἰδωλολατρία, τά συμφέροντα καί τά πάθη γεννοῦν τή διάσπαση, πού εἶναι τό ὅρατό σημεῖο τῆς ἁμαρτίας. Εἶναι αὐτά πού γεννοῦν τόν πόλεμο, τήν ἀγωνία, τόν φόβο καί τόν θάνατο. Γι’ αὐτό, ἀδιάκοπα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, μάνα τοῦ λαοῦ μας καί στοργική μητέρα, κάθε φορά πού θά φανερώσει τό πρόσωπό της ὡς λατρεύουσα κοινότητα, δέν κουράζεται νά προσεύχεται, νά παρακαλεῖ, νά δέεται καί νά ἱκετεύει γιά τήν εἰρήνη τοῦ κόσμου: «Παῦσον τά φρυάγματα τῶν ἐθνῶν». «Εἰρήνην τῷ κόσμῳ σου δώρησαι». Δέν ἐπιθυμεῖ ποτέ τόν πόλεμο, δέν ἀντέχει νά σπέρνεται ἡ γῆ μέ τά κορμιά τῶν παιδιῶν της. Νά ἡσυχάσουν θέλει οἱ κλαγγές τῶν ὅπλων καί τῶν πολέμων οἱ ἀκοές. Νά σταματήσει νά ποτίζεται ἡ γῆ μέ τά αἵματα τῶν παλικαριῶν καί τῶν ἀμέτρητων ἀθώων. Νά πάψουν τά μοιρολόγια τῶν μανάδων καί ὁ θρῆνος τῶν γυναικῶν, τό κλάμα τῶν μικρῶν παιδιῶν γιά τόν χαμό καί τόν ὄλεθρο πού γεννοῦν οἱ πόλεμοι.

        Τά βήματα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ξεκινώντας ἀπό τήν Ἀνατολή καί τοῦ Βοσπόρου τ’ ἁγιονέρια, ἀπό τόν μαρτυρικό τοῦ Φαναρίου τόπο καί σταυρό, ἀπό τή γενέθλια γῆ τοῦ Ἐλαιώνα τῶν Ἁγίων Θεοδώρων τῆς Ἴμβρου, στόν Ἐλαιώνα τοῦ Ζέϊτινλικ σταματοῦν. Στά Στρατιωτικά Συμμαχικά Κοιμητήρια, στόν ἴδιο ἀρχαῖο δρόμο.

        Τά χέρια πού εἰρηνεύουν ἀδιάκοπα καί δέονται γιά τήν εἰρήνη, πρόσφορο κρατοῦν ζυμωμένο μέ τά δάκρυα τῶν ἁγίων. Ἁγιασμένο μέ τίς προσευχές τῶν δικαίων. Μέ τῆς ἐλαίας τόν καρπό, «καταλλαγῆς σύμβολον καί σωτηρίας» ἀπό τοῦ κατακλυσμοῦ τήν ἀπειλή, μέ τῆς εἰρήνης τό ἔλαιον καντήλι ἀνάβει καί ἁγιοκέρι ἱκεσίας. Λειτουργία ξεκινᾶ στόν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀμπελοκήπων. Στόν ἴδιο τόπο ὑπῆρχε μικρός Κοιμητηριακός Ναός κοντά στή γειτονιά τοῦ Ἐλαιώνα τοῦ Ζέϊτινλικ. Γιά νά ἀνταμώνουν οἱ κεκοιμημένοι στή δύναμη τῆς προσευχῆς καί στό τρισάγιο τῆς μνημόνευσης νά γεύονται τήν προσδοκία.

        Ἡ εὐσέβεια καί ἡ βαθιά πίστη τῶν ταπεινῶν ἀλλά γεμάτων ἀρχοντιά καί ἦθος ἀνθρώπων τῆς Ἑσπερίας Θεσσαλονίκης, μέ τό ὑστέρημά τους, πού γινόταν πλοῦτος καί θησαυρός ἀδαπάνητος, μεταμορφώνουν τό Κοιμητηριακό Παρεκκλήσι στόν περικαλλῆ αὐτό Ἱερό Ναό. Γιά νά φανερώνει τή δύναμη τῆς πίστεως, τῆς ἀγάπης τήν ὀμορφιά καί τόν καρπό τῆς εἰρήνης

        Ἡ ζωή ἐκ τάφων. Τῶν Ἁγίων ὁ χορός καλεῖται. Στό γιορτασμό καί τό ποτάμι τῶν ἀνθρώπων πού πέρασε ἀπό τήν ἱστορία τοῦ κόσμου, συμμετέχει στή χαρά τῆς σύναξης. Ψύχουλο προσκομιδῆς πάνω στήν Ἅγια Τράπεζα τά ὀνόματά τους, γίνεται σκίρτημα χαρᾶς γιά νά μήν λησμονηθοῦν. Τήν πίκρα τῆς λήθης νά μήν γευτοῦν οἱ στρατιῶτες τῆς εἰρήνης. Γιατί, ὅ,τι ἀγαπᾶς, τό μνημονεύεις καί γίνεται ἡ θύμηση ζωή, ἀγάπη, ἀνάσταση. Ὅλα θά ἀναβαπτιστοῦν μέσα στό ἀναστημένο σῶμα καί αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας. Μερίδες ζώντων καί κεκοιμημένων ἀντάμα στό γιορτάσι τῆς ἀνάστασης. Καί ὅλα θά γίνουν φῶς. Τοῦ Ἅδη ἡ φυλακή θά γκρεμιστεῖ. Χάνεται ὁ θάνατος καί νικιέται. Γίνεται Πάσχα, διάβαση, πέρασμα καί δρόμος γιά τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

        Κόλαση εἶναι νά μήν ἀγαπᾶς καί νά μήν ἀγαπιέσαι. Παράδεισος εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἀγάπη τῶν ἀνθρώπων, ἡ εἰρήνη τοῦ οὐρανοῦ καί ἡ εἰρήνη τοῦ κόσμου. Ἡ μετάνοια καί ἡ καταλλαγή. Νά καταργήσουμε τήν κόλαση μέ τήν ἀγάπη καί τήν εἰρήνη. Νά παρακαλέσουμε τόν ἄρχοντα τῆς εἰρήνης νά μνημονεύει ἀδιάκοπα αὐτούς πού κι ἐμεῖς μνημονεύουμε. Γιά νά συναντηθεῖ ἡ θύμησή μας μέ τή θύμηση τοῦ Θεοῦ, γιά νά καταργηθεῖ ὁ χρόνος καί ὁ θάνατος.

        Στά ἑκατό χρόνια πού πέρασαν ἀπό τό τέλος τοῦ Α΄ (πρώτου) Μεγάλου Πολέμου, μέ τά ἐκατομμύρια τῶν νεκρῶν, τό πατριαρχικό συλλείτουργο γίνεται ἀντίσταση γιά τήν εἰρήνη τοῦ κόσμου, παραμυθία καί παρηγοριά, ἐλπίδα καί προσδοκία.

        Παναγιώτατε πάτερ καί δέσποτα,

        Ἡ εὐγνωμοσύνη μας παντοτινή γιά τό βάλσαμο πού σταλάξατε στήν καρδιά μας ὡς «Καλός Ποιμήν» καί «Καλός Σαμαρείτης», γιά τήν ἀγάπη καί τόν κόπο τῆς ἀποδοχῆς. Θυμίαμα εὔοσμο σκορπίσατε στούς χορταριασμένους τάφους καί σπάσατε τή σιωπή μέ τή μνημόνευση καί μέ τήν ψαλμωδία. Μήνυμα είρήνης στέλνεται πρός ὅλο τόν κόσμο.

        Συνέκδημος καί συνοδοιπόρος ὁ πατριάρχης Σερβίας Εἰρηναῖος, βηματίζει ἀδελφικά δίπλα σας, εὐαγγελιζόμενος τήν εἰρήνη καί τήν ἑνότητα. Θερμές εὐχαριστίες, Μακαριώτατε.

        Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δράμας Παῦλος, ἐκπρόσωπος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Ἱερωνύμου καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, μαρτυρεῖ τήν κατά πάντα κοινή πορεία μας στόν δρόμο τῆς προσευχῆς, τῆς ἑνότητας καί τῆς εἰρήνης.

        Κοντά σας συμπορευόμενοι ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ὁ εὐλογημένος καί οἱ ἄρχοντες καί διάκονοί του, σέ μιά κοινή πορεία εἰρήνης.

        Ὁ Περιφερειάρχης Κεντρικῆς Μακεδονίας κύριος Ἀπόστολος Τζιτζικώστας, ὁ Δήμαρχος Ἀμπελοκήπων – Μενεμένης καί Πρόεδρος τῶν Δημάρχων Κεντρικῆς Μακεδονίας κύριος Λάζαρος Κυρίζογλου χαίρονται τήν τιμή τῆς διακονίας καί τῆς συμμετοχῆς στό μεγάλο αὐτό ἐκκλησιαστικό γεγονός.

        Κληρικοί, λαϊκοί, ἡ Ἐλληνική Τηλεόραση, τό ἐκκλησιαστικό κανάλι 4Ε διακόνησαν τό μοναδικό αὐτό ἱστορικό γεγονός.

        Τῆς ἀγάπης καί τοῦ κόπου πάντων μνησθείη Κύριος ὁ Θεός.

«Ἔβαλε ὁ ἥλιος κάτω

τόν θάνατο καί τόν πατάει

τά νεκροταφεῖα γίνονται κοιμητήρια

οἱ σταυροί τους μεγάλοι λευκοί κρίνοι

Εὐωδίασε ὁ θάνατος ζωή κι οἱ πεθαμένοι

ἀναπαύθηκαν ἥσυχοι στή μνήμη μας».

                                                                                              (Γεώργιος Ζιώβας)

Ο Σεβασμιώτατος  κ. Βαρνάβας το μεσημέρι της ίδιας μέρας παράθεσε γεύμα προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχη στο ξενοδοχείο  Grand Hotel.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ Κ.ΒΑΡΝΑΒΑ

ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΓΕΥΜΑ

Grand Hotel Palace

Παναγιωτάτε,

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Δράμας, ἐκπρόσωπε τοῦ

Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος

καὶ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου,

Τίμιες Πατριαρχικὲς Συνοδεῖες,

Σεβασμιωτατοι,

Ἐντιμότατοι ἄρχοντες, διάκονοι τοῦ λαοῦ μας,

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ συνδαιτημόνες,

Κυριακή, τοῦ Κυρίου ἡμέρα, τῆς Ἀναστάσεως γιορτὴ καὶ τῆς ἑνότητας σύναξη. Μετὰ τὴν εὐχαριστιακὴ τράπεζα, τὴν κοινὴ πορεία μας πρὸς Ἐμμαούς καὶ τὴ γνώση τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ ἐν τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου στὸ πατριαρχικὸ συλλείτουργο, στὸν Ἐλαιώνα τοῦ Ζέιτινλικ, τώρα σὲ τράπεζα ἀγάπης, ἑνότητας καὶ χαρᾶς, εὐλογοῦμε τὸν ἐπιούσιο ἄρτο.

Σᾶς εὐχαριστοῦμε, Παναγιώτατε, γι’ αὐτὸ ποὺ ζήσαμε καὶ γι’ αὐτὸ ποὺ μᾶς χαρίσατε ἁπλόχερα καὶ πατρικά. Τὰ βήματά σας ἀγκάλιασαν ἀκόμη μιά φορὰ τὸν πονεμένο καὶ μὲ ἔκδηλα τὰ σημάδια τῆς ἐγκατάλειψης τόπο τῆς Ἑσπερίας Θεσσαλονίκης. Κάνατε τὶς ἡμέρες μας γιορτή, μᾶς κρατᾶτε συνοδοιπόρους στὸ καλὸ καὶ μᾶς ὑπενθυμίζετε τὸ χρέος. Ἡ τοπικὴ Ἐκκλησία «χαίρει χαρὰν μεγάλην» γιὰ ὅλα ὅσα συνετελέσθησαν αὐτὸ τὸ διήμερο.Ἀργὰ καὶ σταθερὰ προσπαθεῖ νὰ βγεῖ ἀπὸ τὴ λήθη τῶν ἰθυνόντων καὶ νὰ πάρει τὴ θέση ποὺ τῆς ἀξίζει.

Λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου. Κρυμμένος παράδεισος, μὲ περίσσεια ὀμορφιά. Τόπος ἄγνωστος στοὺς πολλούς, ἴσως γιατί ἐγκαταλήφθηκε καὶ γέμισε μὲ τὰ ἀπομεινάρια τῆς ἀνθρώπινης δραστηριότητας ποὺ ἀσέβησε, ἀκόμη καὶ ἀσέλγησε πάνω στὴν ὀμορφιά.Ἡ ὑψηλὴ αἰσθητική τῆς φύσης καὶ ἡ ἔλλειψη μιᾶς στοιχειώδους οἰκολογικῆς παιδείας σὲ μιά μετωπικὴ σύγκρουση πού βρίσκεται σὲ πλήρη ἐξέλιξη κι ἐμεῖς θεατὲς μὲ μιά ἀδιάφορη ὀπτική.

Ἡ Θεσσαλονίκη στὸ βάθος, φόντο σὲ γκρίζα ὁμίχλη, κρύβει τοὺς ἀλαφιασμένους ρυθμούς της, σημοτοδοτεῖ τὴν ἰσχὺ τῆς ἀνθρώπινης δραστηριότητας, καθὼς ἀμέριμνη ἀμύνεται, -ἀκουμπώντας τὴν πλάτη της σὲ βουνίσιο ἀντέρεισμα-, τὴν εἰρηνικὴ πολιορκία τῆς θάλασσας καὶ τῶν πουλιῶν, ἀνίκανη νὰ ἀφουγκραστεῖ τὶς φωνὲς καὶ τὸ κάλεσμα τοῦ φυσικοῦ, φυτικοῦ καὶ ζωικοῦ βασιλείου ποὺ τὴν περιστοιχίζει.

Ἡ πατριαρχικὴ εὐλογία πρόξενος ἐλπίδας. Ἡ «Ἑστία Παπαγεωργίου» στὸν Εὔοσμο γεύτηκε τὴν πατριαρχικὴ εὐλογία. Ἡ ἀναστάσιμη λειτουργία προσδοκία ἀνάστασης.Ἡ συναυλία “ἐκ Νεκρῶν” μᾶς πρόσφερε ἀνάταση.Ὁ Περιφερειάρχης παρέδιδε τόμο – λεύκωμα μὲ τὸν τίτλο «Στρατιωτικὰ Κοιμητήρια Δυτικῆς Θεσσαλονίκης».

Ἐπιτρέψτε μου σήμερα ν’ ἀφήσουμε στὴν ἀγάπη σας

• ἕνα λεύκωμα μὲ τὸν τίτλο «Ὑδάτων Κατοπτρισμοί», στο ὁποῖο ὁ πατήρ Λέων, σεμνὸς κληρικός τῆς Μητρόπολής μας, συνέθεσε μὲ συνέπεια τὸ φωτογραφικό του ὅραμα, ποὺ ἐκφράζει ἕνα μήνυμα αἰσιοδοξίας, ἐλευθερίας καὶ εἰρήνης. Ἂς εἶναι ἕνα ἀκόμη βῆμα ποὺ θὰ κηρύττει τὸν ὕμνο τῆς ὀμορφιᾶς, ποὺ θὰ νικήσει τελικὰ στὸν κόσμο, καὶ τή χαρὰ τῆς ζωῆς.
• Μιά ὄμορφη κασετίνα ἀπὸ τὸ Μουσεῖο Προσφυγικοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, μὲ διευθυντὴ τὸν φιλόλογο ἱστορικὸ κύριο Κωνσταντῖνο Νίγδελη,νά σᾶς ὑπενθυμίζει τὸ γεγονός.

«Μεῖνον μεθ’ ἡμῶν ὅτι κέκλικεν ἡ ἡμέρα καὶ πρὸς ἑσπέραν ἐστί».Ἡ χαρὰ καὶ ἡ πληρότητα μὲ τὴν προσδοκία τῆς ἑπόμενης συνάντησης μᾶς συντροφεύουν. Νὰ κρατήσουμε ψηλὰ τὸν ἥλιο καὶ ν’ ἀνέβουμε κι ἐμεῖς λίγο ψηλότερα.Παναγιωτάτε, Μακαριώτατε, σᾶς εὐχαριστοῦμε.

Αὔριο στὶς 7 θὰ γράψουμε τὸν ἐπίλογο αὐτῆς τῆς εὐλογητικῆς παρουσίας στὸ Κέντρο Πολιτισμοῦ Δυτικῆς Θεσσαλονίκης στὴ Σταυρούπολη μὲ τὴν ἐκδήλωση τήν ἀφιερωμένη στά ἑκατό χρόνια ἀπό τή λεηλασία τῶν κειμηλίων τῆς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς Μονῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου Εἰκοσιφοινίσσης, πού διοργανώνουν ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Δράμας καὶ ἡ Μητρόπολή μας μὲ τὴν παρουσία σας, Παναγιωτάτε, καὶ στὴν ὁποία παρακαλῶ νὰ εἴμαστε ὅλοι παρόντες.

Στὴν ὑγειά σας, Παναγιωτάτε, Μακαριώτατε. Ὁ Θεὸς νὰ εἶναι μαζί μας.

Το βράδυ του Σαββάτου 29 Σεπτεμβρίου 2018, στο φουαγιέ της Κεντρικής  Σκηνής της Αίθουσας Σωκράτης Καραντινός του Κέντρου Πολιτισμού Δυτικής Θεσσαλονίκης (Μονή Λαζαριστών) παρουσιάστηκε Έκθεση φωτογραφικών ντοκουμέντων του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου που επιμελήθηκε ο κ.Κωνσταντίνος Νίγδελης. Ακολούθησε στην Κεντρική Σκηνή της Αίθουσας η εκδήλωση «Βραδιά μνήμης 100 χρόνια ἀπό τόν Μεγάλο Πόλεμο», από την Κ.Ο.Θ. με έργα Beethoven κ.ά.  και το κονσέρτο του Γ.Ε.Λαζαρίδη «Ἑκ νεκρών» σε Α΄παγκόσμια εκτέλεση.

Τις εκδήλωσεις τίμησε με την υψηλή παρουσία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.Βαρθολομαίος και ο Μακαριώτατος Πατριάρχης της Σερβίας κ.Ειρηναίος.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ.Βαρνάβας

απηύθυνε τον παρακάτω χαιρετισμό:

«Ἡ μνήμη καράβι εἶναι ποὺ μπορεῖ καὶ ταξιδεύει στὴν ἀπεραντοσύνη τῶν θαλασσῶν, ψάχνοντας μέσα ἀπὸ τὶς τρικυμίες τῶν καιρῶν τοὺς «εὐδίους λιμένας»· τὸ ἴδιο καράβι μπορεῖ νὰ μᾶς ταξιδέψει μέσα στοὺς αἰῶνες, φέρνοντας τὸ χθὲς στὸ σήμερα, σὰν νὰ ’ταν τώρα ποὺ προσάραξε στὸ Ἀραράτ· τότε ποὺ οἱ ταξιδιῶτες τῆς Κιβωτοῦ εἶδαν «περιστερὰν κάρφος ἐλαίας ἔχουσαν ἐπὶ τοῦ στόματος, καταλλαγῆς σύμβολον».

Ταξιδευτές κι ἐμεῖς ἀπόψε στῆς ἱστορίας τή θάλασσα, μέ τῆς μνήμης τό καράβι, τήν ἀγωνία καί τόν πόθο γιά τήν εἰρήνη, στόν Ἐλαιώνα φτάνουμε, τό Ζέιτινλικ, στόν χῶρο τῆς σιωπῆς καί τῆς προσδοκίας, ταπεινοί προσκυνητὲς στὸ μεγαλεῖο τῆς θυσίας τῶν ἀνθρώπων γιὰ τὴν εἰρήνη, ποὺ ὄχι τυχαῖα ἔχει γιὰ σύμβολό της τὴν ἐλιά.

          Στεκόμαστε μὲ σεβασμὸ μπροστὰ στοὺς χιλιάδες τῶν νεκρῶν τοῦ πρώτου Μεγάλου Πολέμου, αὐτοὺς ποὺ ἡ φιλόξενη γῆ τῆς Μακεδονίας μας ἄνοιξε τὴν ἀγκαλιά της γιὰ νὰ τοὺς δεχθεῖ καὶ νὰ τοὺς ἀναπαύσει, σὰν τὴν ἀγκαλιὰ ἐκείνων τῶν μανάδων ποὺ χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στὴ Σερβία, τὴ Γαλλία, τὴν Ἰταλία, τήν Ἀγγλία, τή Ρωσία, ἀκόμη καὶ τὴν Ἰνδία, θρηνοῦσαν τὴν τραγικὴ ἀπώλεια τῶν πιὸ ἀγαπημένων τους προσώπων.

Καὶ αὐτή ἡ σιωπή εὔγλωττα μᾶς φέρνει μπροστὰ στοὺς προβληματισμοὺς γιά τά αἴτια τῶν πολέμων, ποὺ ξεκινοῦν ἀπό τὴν ἀποστασιοποίησή μας ἀπὸ τὶς θεῖες ἐντολές, τὴ φιλαυτία, τὸν ἄκρατο ἀνθρωποκεντρισμὸ, τήν ἀλαζονεία, τήν ἀπληστία καὶ τὸ ὑλικὸ κέρδος. Ἐξορίζουμε ἀλόγιστα τόν Θεό ἀπό τήν ἱστορία, τόν κόσμο καί τόν ἑαυτό μας. Καί κάνουμε τόν κόσμο ἀφιλόξενο, χωρίς ἀγάπη καί εἰρήνη, λησμονώντας ὅτι χωρίς Θεό ὅλα ἐπιτρέπονται, κι ἐμεῖς εἴμαστε ἕτοιμοι, ἀδίδαχτοι ἀπό τά πάθη καί τίς ἀστοχίες μας, νά ξαναρχίσουμε πάλι τά ἴδια.

Ὁ τόπος αὐτός, λοιπόν, γίνεται φωνή διαμαρτυρίας ἐνάντια σέ κάθε μορφῆς πόλεμο, ἐνάντια σέ κάθε μορφῆς βία, ὑπενθυμίζοντάς μας ὅτι δέν ὑπάρχουν καλοί καί κακοί πόλεμοι καί διαμηνύοντάς μας πώς ἐντός τῆς ἱστορίας καμιά βίαιη σταυροφορία δέν μπορεῖ νά στηριχθεῖ στό εὐαγγέλιο. Ὁ Χριστός δέν θυσιάζει τούς ἄλλους γιά να σώσει τόν κόσμο. Θυσιάζει τόν ἑαυτό του γιά νά ζήσει ὁ κόσμος.

Γι’ αὐτό, ἀπόψε, στά ἑκατό χρόνια ἀπό τή λήξη τοῦ πρώτου Μεγάλου Πολέμου, στό Κέντρο Πολιτισμοῦ τῆς Δυτικῆς Θεσσαλονίκης, στοῦ Σταυροῦ τήν πόλη κάνουμε τήν ἀγωνία μας συνάντηση. Τή μνημοσύνη προσευχή. Τον πόνο τραγούδι. Τόν Σταυρό μας Ἀνάσταση. ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ. Ὅπως ὁ τίτλος τοῦ μουσικοῦ ἔργου τοῦ σπουδαίου δημιουργοῦ Γεωργίου Λαζαρίδη.

Στοὺς χορταριασμένους τάφους ἕνα κερί, λίγο θυμίαμα, μιά προσευχὴθὰ περάσει μέσα ἀπὸ τοὺς δρόμους τῆς μουσικῆς γιὰ νὰ μᾶς θυμίσει τὸ πολύτιμο ἀγαθό της εἰρήνης. Ἴσως γιατί ὁ πόνος καὶ ἡ μουσικὴ δὲν χρειάζονται μεταφράσεις. Ἴσως γιατί μὲ τρόπο μοναδικὸ μποροῦν καὶ ἀγγίζουν τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων. Ἴσως γιατί μποροῦν νὰ μᾶς κάνουν καλύτερους.

          Οἱ εὐχαριστίες μου ὁλόθερμες πρός τόν Περιφερειάρχη Κεντρικῆς Μακεδονίας κύριο Ἀπόστολο Τζιτζικώστα, πού τήν παράκληση τοῦ Ἐπισκόπου ἄκουσε μέ τή δέουσα προσοχή καί ἡγήθηκε τοῦ σπουδαίου αὐτοῦ ἔργου μέ ζῆλο καί φιλεργατικότητα.

          Καί πρός τόν Δήμαρχο Ἀμπελοκήπων – Μενεμένης κύριο Λάζαρο Κυρίζογλου, τόν καί Πρόεδρο τῶν Δημάρχων Κεντρικῆς Μακεδονίας, πού μέ ἐνθουσιασμό καί ἀμεσότητα υἱοθέτησε τήν ὅλη προσπάθεια. Νοικοκύρης, ἀποτελεσματικός καί μέ ἀγάπη πρός τήν Ἐκκλησία προΐσταται πάντοτε καλῶν ἔργων.

          Κληρικοί, λαϊκοί, ἐργάτες ὑπάλληλοι, καλλιτέχνες, μουσικοί, οἱ ἄνθρωποι τοῦ θεάτρου μας, ἕνας ὁλόκληρος κόσμος ἄφηνε τόν τίμιο ἱδρώτα του καί μέ συνεργασία, ἑνότητα καί ταπείνωση ἔκανε δυνατά τά ἀδύνατα.

          Ἡ γραφίδα τοῦ ἱστορικοῦ φιλολόγου καί Διευθυντοῦ τοῦ Μουσείου Προσφυγικοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Μητροπόλεώς μας κυρίου Κωνσταντίνου Νίγδελη ἀπό τό τό ὑλικό τοῦ Μουσείου μας ἀφήνει μοναδικά ἀνέκδοτα κείμενα, ὅπως τό βιβλίο: «Στρατιωτικά Κοιμητήρια Δυτικῆς Θεσσαλονίκης»,καί μιά καταπληκτική ἔκθεση ντοκουμέντων καί φωτογραφιῶν στήν εἴσοδο τοῦ θεάτρου μας.

          Τῆς ἀγάπης καί τοῦ κόπου πάντων μνησθείη Κύριος ὁ Θεός.

          Παναγιώτατε πάτερ καί δέσποτα,

          Ὁ σεβασμός καί ἡ εὐγνωμοσύνη πάντων διαρκής πρός τό πρόσωπό σας. Ἡ παρουσία σας στή Μητρόπολή μας πρόξενος χαρᾶς καί εὐλογίας. Πρωτοδιάκονος τοῦ Γένους τῶν Ὀρθοδόξων, σφραγίζετε τίς ἐπετειακές αὐτές ἐκδηλώσεις.

          Ἡ παρουσία σας μαρτυρεῖ τόν ἀγώνα καί τήν ἀγωνία τῆς Ἐκκλησίας γιά τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου. Ὁ πρωτόθρονος τῆς καθέδρας τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου στήν Κωνσταντίνου Πόλη καί διάδοχός του, μέ ἔκδηλα τά σημάδια τοῦ πάθους καί τοῦ σταυροῦ, τῆς ὁδύνης καί τῶν πληγῶν τοῦ μαρτυρίου, μέ τήν καρτερία καί τήν ὑπομονή, ὁμολογεῖ ὅτι τόν σταυρό πάντοτε ἀκολουθεί ἡ ἀνάσταση.

          Μέ τήν ἀνατολή τῆς αὐριανῆς Κυριακῆς ἡμέρας θά μᾶς χαρίσετε, πρῶτα ὁ Θεός, Παναγιώτατε, τήν ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία στίς 9 τό πρωί, στόν τόποτῶν Συμμαχικῶν Κοιμητηρίων τῆς ὁδοῦ Κωνσταντινουπόλεως – Λαγκαδᾶ, στόν σερβικό τομέα, στό ἱστορικό παρεκκλήσι τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, στήν ὁποία εἴμαστε προσκεκλημένοι ἅπαντες.

          Συνέκδημος καί συνοδοιπόρος σ’ αὐτή τήν προσευχητική πορεία εἰρήνης ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Σερβίας κ. Εἰρηναῖος, οἰκεῖος, φίλος καί γνώριμος στόν τόπο μας καί στήν καρδιά μας.

          Μακαριώτατε, εὐχαριστοῦμε γιά τόν κόπο καί τήν ἀποδοχή τῆς πρόσκλησης. Σᾶς ὑποδεχόμαστε μέ σεβασμό καί τιμή.

          Ἡ παρουσία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δράμας καί ἀγαπητοῦ ἀδελφοῦ ὡς ἐκπροσώπου τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μαρτυρεῖ τήν κατά πάντα κοινή πορεία μας στόν δρόμο τῆς προσευχῆς, τῆς ἑνότητας καί τῆς εἰρήνης.

          Παναγιώτατε,

          Παρακαλῶ τώρα εὐλογήστε τά πρόσωπά μας».

Εκ του Γραφείου Τύπου    

[justified_image_grid flickr_user=136043835@N03 flickr_photoset=72157671835879867]