ΠΑΣΧΑ 2016

Ἀρ. Πρωτ. 410

 

Πρός

τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα

τῆς καθ’ ἠμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

 

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

Σήμερα δέν χωράει ἄλλος λόγος στήν Ἐκκλησία παρά μόνο τό «Χριστός ἀνέστη!». Αὐτές οἱ δύο λέξεις μόνο ἀκούγονται παντοῦ. Ἡ ἑορτή τοῦ Πάσχα καί ἡ χαρά τῆς Ἀναστάσεως στήν Ἐκκλησία εἶναι τόσο μεγάλη, πού ἡ ἀνησυχία, ὁ φόβος καί οἱ δυσβάστακτες στερήσεις δέν ἔχουν καμία θέση πλέον στίς καρδιές μας. Σήμερα, τά «Πάντα πεπλήρωται φωτός οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια». Ὅλα εἶναι γεμάτα φῶς καί χαρά.

Ἄς ὀργιάζουν τά συνθήματα καί τά συστήματα τοῦ σκότους καί τοῦ θανάτου. Ἡ Ἐκκλησία πιστεύει στή ζωή καί θά κηρύττει τή ζωή, ἐνάντια σέ ὅλους ἐκείνους πού μέ τά λόγια καί τίς πράξεις τους τραντάζουν συθέμελά τούς λαούς καί σπέρνουν τόν πανικό καί τήν ἀπόγνωση. Τό Πάσχα, αὐτή ἡ ἑορτή τῶν ἑορτῶν, εἶναι τό πανηγύρι τῆς ζωῆς. Εἶναι κυρίως ἡμέρα κατά τήν ὁποία διακηρύσσουμε σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο ὅτι τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου συντρίφτηκαν καί μέ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀνάστασης περνοῦμε ἀπό τόν θάνατο στή ζωή.

Ὁ Ἀναστᾶς Χριστός εἶναι πλέον ἡ ἀρχή τῆς νέας ἀνθρωπότητας. Τίποτε δέν εἶναι πιά τό ἴδιο. Ὁ θάνατος νικήθηκε. Ὁ δρόμος εἶναι ἀνοιχτός γιά μία νέα ζωή. Λέγοντας, ὅμως, ζωή δέν ἐννοῦμε τίς βιολογικές λειτουργίες. Ζωή γιά τόν χριστιανό σημαίνει ἀδιάκοπη ἀνάταση τοῦ ἀνθρώπου στά μέτρα πού τόν καλεῖ ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ. Ζωή σημαίνει ἀνάσταση. Τό νά ἀνίστασαι καθημερινά, ἀπό τό ἐπίπεδο πού σέ καθηλώνει ἡ ὁποιαδήποτε ἀποτυχία σου σέ ἕναν ὁρίζοντα πού καταυγάζεται ἀπό τήν ἀλήθεια τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ.

Ἀνάσταση σημαίνει ἀναμόρφωση τοῦ νοῦ μας καί τῆς πράξης μας κατά Χριστόν, δηλαδή νά δροῦμε μέ τόν κενωτικό τρόπο, πρότυπο τοῦ ὁποίου εἶναι ἡ θυσία καί ἡ Ἀνάσταση τοῦ Ἰησοῦ. Ἡ στάση στή ζωή μας, τά λόγια καί οἱ πράξεις μας πρέπει νά ἀποτελοῦν μαρτυρία τῆς θυσιαστικῆς Ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι μόνο βιώνοντας τόν Σταυρό μποροῦμε νά γίνουμε ἄνθρωποι τῆς Ἀνάστασης. Ἡ Ἀνάσταση δέν εἶναι τό θαῦμα πού ἔρχεται μετά τόν σταυρό. Ἡ Ἀνάσταση βρίσκεται μέσα στόν σταυρό, ὅταν τόν δεχόμαστε ἐλεύθερα, ἀπό ἀγάπη γιά τόν Χριστό καί τούς ἀδελφούς μας.

Ἡ Ἀνάσταση δέν ἐξαντλεῖται ἁπλῶς καί μόνο σέ μία νίκη ἐπί τοῦ φυσικοῦ θανάτου, ἀλλά σέ μία μεταμόρφωση τῆς ἴδιας τῆς ζωῆς. Ἡ καινούργια αὐτή ζωή δέν ἔχει καμιά σχέση μέ τή σαπίλα τῆς φθορᾶς, μέ τόν τρόμο τοῦ ἐκμηδενισμοῦ καί τοῦ ἀφανισμοῦ. Οἱ ἄνθρωποι τῆς ἀναστάσεως δέν δικαιοῦνται νά ἀκολουθοῦν πρότυπα καταπιεστικῶν ἐξουσιαστικῶν ἀντιλήψεων. Πιστεύουν στή δύναμη καί στήν πνευματική ἐξουσία τῆς ἀγάπης καί σ’ αὐτήν ὑποτάσσονται, σ’ αὐτήν στηρίζουν τήν ἐλευθερία τους. Ἡ Ἀνάσταση γίνεται δύναμη ἀντιστάσεως σέ ὅ,τι θανατηφόρο δηλητηριάζει τήν ἀνθρώπινη κοινωνία. Δύναμη ἀντιστάσεως στήν ἀδικία, στή βία, στόν ἐγωκεντρισμό. Δύναμη γιά νά μή λυγίζουμε στίς πιέσεις τῶν ἰσχυρῶν. Δύναμη νά ὑπερασπιζόμαστε τήν ἀλήθεια, τή δικαιοσύνη καί τήν ἀξιοπρέπεια κάθε ἀνθρώπου, ἀδιακρίτως καταγωγῆς. Κανείς πιά ξένος γιά μᾶς, κανείς ἀντίπαλος. Τό φῶς καί ἡ δύναμη τῆς Ἀναστάσεως δέν γνωρίζουν σύνορα. Συναδελφώνουν τούς πάντες. Ζωογονοῦν τά πάντα.

«Ἀνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται». Αὐτή τήν ἐλπίδα τῆς ζωῆς ἀναζητοῦμε σήμερα στό πανηγύρι τῆς Ἀνάστασης, γιατί νιώθουμε ὅτι τίποτε δέν τελείωσε ἀκόμη. Τόν τελευταῖο λόγο στήν ἱστορία τόν ἔχει ἡ δύναμη τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Ἄς ἀντλήσουμε, λοιπόν, θάρρος ἀπό τή σημερινή γιορτή. Νά κρατήσουμε ζωντανό τό φῶς τῆς ἐλπίδας. Νά μή φοβηθοῦμε τά σκοτάδια τῆς ἐξουσίας. Ἦρθε ἡ ὥρα τῆς Ἀνάστασης γιά τή ζωή μας, γιά τόν τόπο μας, γιά τόν κόσμο ὅλο. Χριστός Ἀνέστη!

 

Μέ πατρικές εὐχές καί ἀγάπη Χριστοῦ ἀναστάντος

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ